Tony Verhulst, snelle laatbloeier die geniet van ieder moment
Het Supercar Madness-evenement in Zolder kende een bijzondere nieuwe deelnemer. In de Supercar Challenge was het de Belg Tony Verhulst die debuteerde met een auto die de gemiddelde toerwagen-fanaat al veel vaker heeft mogen aanschouwen. Echt nieuw in de autosport is Tony echter zeker niet. Met name in de Britse autosport heeft hij al een flinke dosis ervaring opgedaan.
‘Ik ben zo’n tien jaar geleden begonnen door een vriend die rally reed. We hadden plannen om iets in de racerij te doen. Ik heb toen een Renault Clio van de derde generatie gekocht en ben begonnen met het rijden van trackdays. Ook heb ik toen veel trainingen gehad, onder andere met Niels Langeveld. In 2017 ben ik begonnen met iets speciaals: ik ben toen de Michelin Clio Cup gaan rijden. Dit is een Engels kampioenschap waarin alleen met Renault Clio’s van de derde generatie gereden wordt. Dit ben ik gaan doen omdat er in Europa alleen cupklassen met vierde generatie Clio’s waren.’
Van het racen in het Verenigd Koninkrijk heeft Verhulst nooit spijt gehad. Wat begon als noodgedwongen stap om met de eigen Clio te blijven rijden, bleek een droomperiode te worden voor Verhulst, raceliefhebber pur sang. ‘In Engeland rijden was een hele bijzondere ervaring. Door het vele testrijden in Nederland en België was ik al behoorlijk bekend met de circuits van die landen. In Engeland was dat echter niet het geval, iedere race was op een volledig nieuwe baan. De circuits daar zijn natuurlijk ook geweldig. Ik heb gereden op Brands Hatch, Snetterton, Rockingham, Oulton Park en natuurlijk Silverstone, dat zijn circuits waar je als kind van droomt. Ik reed daar ook vaak tijdens grote evenementen van het BTCC. Hier kwamen veel mensen op af en er reden natuurlijk bekende coureurs. Zo kwam ik legendes als Jason Plato regelmatig tegen en kwam ook Lewis Hamilton zijn jongere broer (Nicholas) met regelmaat aanmoedigen. Engeland ademt ook echt autosporthistorie, dat was echt geweldig om mee te maken. Via een team had ik geregeld dat mijn auto in Engeland bleef staan en ik daar naartoe kon reizen. Dat was veel reizen maar het was de kilometers zeker waard.’
‘Eind 2020 heb ik de Honda Civic TCR gekocht. Dat was een beetje een bevlieging eigenlijk. De auto werd aangeboden en ik wist gewoon, dat is de juiste stap voor mij. Ik voelde dat ik met de Clio wel een beetje op de limiet zat, heel veel meer kon ik er niet meer uithalen en toen kwam de Civic op mijn pad. Met de Civic heb ik eerst DNRT en de eerste race van de Belcar Skylimit Sprint Cup gereden. En nu dus de Supercar Challenge! Eigenlijk ben ik veel te laat begonnen, ik geniet werkelijk van ieder moment.’
Het verhaal achter de auto waarmee Tony Verhulst rijdt is een speciale. ‘De auto is eerst door het Belgische raceteam van Boutsen-Ginion ingezet. Deze is in 2016 en 2017 ingezet in de TCR Benelux en TCR Europe series. Grote namen als Tom Coronel, Norbert Michelisz en oud F1-coureur Tiago Monteiro hebben met de wagen gereden, en nu dus Tony Verhulst. ‘
De Honda heeft echter niet alleen op het circuit veel meegemaakt. De auto is ook bekend van het witte doek: ‘De wagen heeft vanaf 2018 veel aan de kant gestaan. Hij werd toen alleen gebruikt om DHL te promoten met Tom Coronel. In 2020 is de auto te koop aangeboden en ik ben daar dus op ingegaan.’
‘Het rijden van de auto bevalt me enorm. Het is een voorwiel aangedreven auto, iets wat ik vanwege mijn ervaring met de Clio al gewend ben. Het is natuurlijk wel een veel snellere en complexere auto, echt weer een uitdaging. Dit is natuurlijk niet alleen voor mij een uitdaging, voor het hele team is dat het geval. ‘
Het dagelijkse leven van Verhulst ziet er heel anders uit dan op het circuit. Er is echter wel een gelijkenis, het internationale karakter en de ondernemendheid van Verhulst komen duidelijk naar voren. ‘In het dagelijks leven zit ik in het vastgoed. Met Verhulst Invest zijn we voornamelijk in België maar ook op een aantal plekken in het buitenland actief. Daarnaast investeren we ook in andere sectoren. Zo zijn we actief in Hongarije met een fabriek die substraat maakt voor de champignonteelt en hebben we andere projecten in Oost-Europa gedaan.’
‘Van oudsher ben ik echt een sprintracer, endurance is niks voor mij. De 24-uursrace op Zolder is hierom ook niet echt iets voor mij, ik vind een uur rijden in de Supercar Challenge al een uitdaging. Ik heb ooit een keer met een andere rijder een 4-uursrace gereden maar dat is niet mijn ding. Ik ben natuurlijk ook niet de jongste meer. Hierom ben ik ook bijzonder blij met de pitstop tijdens de race.’
‘Ik heb altijd gezegd dat de Supercar Challenge mijn doel is met de Honda, dit doel heb ik dus al bereikt. De Supercar Challenge is met dit type auto’s ook wel het ideale kampioenschap, al zal mijn gebrek aan ervaring met de Civic het mij niet gemakkelijk gaan maken in het begin. Om nou te zeggen dat de Supercar Challenge echt mijn ultieme racedroom is, dat denk ik niet. Ik vind het belangrijk dat ik plezier tijdens het racen heb en dat er gezellige mensen meegaan. De sfeer is voor mij allesbepalend. We doen het echt voor de fun, al hoorde ik zojuist wel dat ik nu officieel een topsporter ben. De Supercar Challenge is namelijk een officieel nationaal kampioenschap. Wie had dat ooit verwacht, ik als topsporter’ besluit Verhulst lachend.
Dat Verhulst de genen van een topsporter stiekem toch behoorlijk blijkt te hebben blijkt wel tijdens de tweede race in Zolder. Tijdens een knotsgekke race wist hij het hoofd koel te houden en eindigde hij met een derde plaats in de Supersport 1 divisie knap op het podium. Verhulst na afloop ‘Dit is een fantastische bekroning op een waanzinnig weekend. Ik heb nooit gedacht met zo’n groot en sterk deelnemersveld met een trofee naar huis te gaan. Deze krijgt een heel mooi plekje in huis’.