Bij RaceArt zijn er genoeg plannen en ambities

De naam RaceArt is niet weg te denken uit de Supercar Challenge. Al vanaf het begin is de vriendelijke, maar oh zo fanatieke Limburger Roger Grouwels er met zijn team bij en hij heeft menig beker en kampioenschap mee naar huis genomen. En na al die jaren is hij nog net zo gedreven om de beste te zijn. Maar wat vooral bovenaan staat is het genieten van de races en alles wat daarbij hoort. Zo is het ooit begonnen en zo zal het ook altijd blijven. Want er zijn nog genoeg ideeën voor de toekomst.

Wie met 57-jarige Roger Grouwels aan de praat komt merkt al snel zijn passie voor alles op vier wielen dat snel gaat. De passie spat er werkelijk vanaf en vol vuur kan hij vertellen over het verleden, het heden en de toekomst. “Ik ben net een paar weken geleden naar de Breslau Rally geweest,” zo vertelt hij. “De Dakar is iets wat we eigenlijk al heel lang zouden willen doen en dit was mooi om te ervaren. In eerste instantie hebben we gedacht om in de historische klasse te gaan rijden, maar het wordt een SSV. Ik hoop er volgend jaar bij te zijn, maar anders wordt het in elk geval 2024.” Waarom een SSV? “Deze wagens zijn wat makkelijker om te rijden en we willen eerst ervaring opdoen,” aldus Roger. “Zie het maar als een leerproces. Daarna kijken we verder.”

Liefhebber van techniek en innovatie
Naast begenadigd coureur is Roger Grouwels ook een enorme liefhebber van techniek en innovatieve ontwikkelingen. “Privé rij ik met een Ferrari SF90 Spider, de eerste hybride Ferrari. De techniek die er in zit boeit mij,” zegt Roger. Over de toekomst ten aanzien van elektrische auto’s is hij heel duidelijk. “Zakelijk vind ik elektrisch helemaal geen probleem en daar komen nog mooie ontwikkelingen aan. Maar privé en in het racen gaat mijn voorkeur toch echt nog uit naar benzine of hybride zoals de SF90.”

Roger Grouwels heeft in zijn racecarrière in heel wat wagens en klassen gereden, waar de Supercar Challenge als een rode draad doorheen loopt. “Ik geniet in de Supercar Challenge echt van elke race. Wat ik er mooi vind is de verscheidenheid aan auto’s, competitie in de race en gezelligheid die er heerst in de paddock.”
Terugkijkend op de vele jaren Supercar Challenge is het voor Grouwels moeilijk om er echt een moment uit te halen wat voor hem bijzonder is. “Er zijn zoveel mooie en bijzondere momenten geweest dat ik echt niet kan kiezen,” vertelt hij stralend van enthousiasme. “Daarnaast is het allemaal zo goed geregeld bij de organisatie van Dick van Elk, er zijn eigenlijk nooit problemen.”

Het is niet zomaar aan komen waaien
Dan komt het gesprek op zijn jeugd en hoe hij in de autosport terecht kwam. “Mijn vader werkte bij makelaarsbedrijf dat ging sponseren in de karting. Dat vond ik heel spannend en wilde dat ook wel. Maar ik kreeg een Shetlander,” is zijn verhaal. Maar uiteindelijk is het toch nog goed gekomen, want met hulp van zijn vader, die inmiddels een mooi bedrijf had opgebouwd, wist hij enkele bevriende makelaars te strikken om geld in zijn raceplannen te steken. “Ik ben met een BMW begonnen in de Zolder Racing Cup en maakte daarna de overstap naar de Supercar Challenge.”

Daar heeft Grouwels met heel wat dikke en exotische auto’s aan de start gestaan. “We kochten in 2007 een Dodge Viper, een USA cup auto en we hadden als sponsor een powerdrankje, Rudolf, wat veel mensen zich nog steeds herinneren. Het was wel een project met vallen en opstaan, maar wel een hele leuke auto om mee te rijden.”  In 2009 werd de GT klasse verlaten en verruild voor de Sportklasse waar Roger samen met zijn broer aan de start kwam met een hele dikke Renault Clio RSIII. Het Amerikaanse geweld smaakte echter naar meer en zo kwam er een Chevrolet Corvette CR5 GT1. “De Corvette was in die tijd een van de meest geavanceerde auto’s. En het was het jaar dat bijvoorbeeld ook Peter Versluis en zijn broer Jan met Ferrari’s reden en daar heb ik heel veel mooie herinneringen aan. Prachtige gevechten in een vol veld met hele dikke auto’s. Dat was toen voor mij echt een toptijd in de Supercar Challenge.”

Met vallen en opstaan kwamen de successen
In 2012 richtte Roger Grouwels RaceArt op, een naam die zijn team nog steeds voert. Met wat vallen en opstaan klom het team naar topjaar 2015. Met zijn Dodge Viper wist hij met 10 podiumplaatsen en twee overwinningen genoeg punten te verzamelen om zich kampioen in de Super GT klasse te mogen noemen. Daarna volgden er drie succesvolle jaren Porsche Carrera Cup Benelux, waarbij hij twee keer klassewinnaar in der Pro-Am werd. “We hebben toen een Ferrari 488 gekocht en zijn, met support van Kroymans, gaan rijden in de Europese Ferrari Challenge waar we zelfs het wereldkampioenschap in de Coppa Shell binnen mochten slepen.”

De Supercar Challenge blijft trekken
Daarna kwam Roger Grouwels dan toch weer terug op het oude nest. Het was de bedoeling om samen met zijn zoon Jules te gaan rijden, maar dat stuitte op diverse praktische problemen. “Teveel issues. Jules is bijna twee meter en dan moet je compromissen doen. Of hij, of ik zitten dan niet optimaal in de auto. Je kunt wel schuim in het stoeltje doen, maar dan zit ik meer op dan in de stoel en het moet wel veilig blijven.” Vandaar dat Roger Grouwels de rest van het seizoen alleen achter het stuur zit. Jules heeft zijn plekje gevonden in de BMW Racing Cup. En hoe zit het met zijn andere zoon en dochter? “Mijn dochter zit in de modewereld en heeft geen ambities om te gaan racen en mijn jongste zoon Giel studeert in Amsterdam. Als ze het zouden willen steun ik ze zeker, maar ze moeten het wel echt willen. Ik heb altijd gezegd: eerst school, daarna kunnen we kijken. Zo heb ik dat bij Jules ook gedaan.”

Alle registers open bij de laatste races
Over seizoen 2022 is Roger Grouwels nog niet helemaal tevreden. “De Nissan is een soort van generatiekloof. We komen er net mee tekort op de BMW’s M6 en de Bentley. Daarom hebben we sinds kort ook een Bentley Continental GT3, want we willen het laatste deel van het seizoen nog wat goedmaken.”

En daaruit blijkt maar weer dat Roger Grouwels uit het juiste racehout is gesneden en er altijd voor gaat om het maximale er uit te halen. Mits het natuurlijk niet ten koste gaat van het plezier, want dat staat bij hem echt helemaal bovenaan zijn lijstje.